Polipler genelikle 1 cm’den küçüktürler.  En sık görüldükleri yerler sindirim sistemi olmasına rağmen kulak kanalı, burun, boğaz, kadınlarda uterusta bulunabilirler. Sindirim sisteminin her kısmında polip olabilmesine rağmen en sık mide, ince ve kalın bağırsakta bulunurlar. Polipler bulundukları yerlere göre bazı şikayetlere neden olabilmeleri yanı sıra bazı tipleri kanserleşme eğilimi gösterir. Midedeki polipler bulantı, kusma şişkinlik hissi ve kanamalara neden olabilirler. Kalın bağırsak polipleri ise kabızlık, ishal, karın ağrısı ve kanamaya neden olurlar. Poliplerin tedavisi genelde büyüklüklerine ve yapılarına göre değişmekle beraber genel olarak çıkarılmaları gereklidir.

Mide polipleri için önemli risk faktörleri ileri yaş, kronik inflamasyon, uzun süreli proton pompa inhibitörleri denilen nexium gibi ilaçların kullanımı olabilmekle beraber bunlar ailevi de olabilmektedir.

Onun yerine endoskopi sırasında polipin sapı ince bir telle çevrilip ısı ile kesilir. Çıkartılan polipin mutlaka patolojik incelemesi mikroskop altında yapılmalıdır. Geri kalan doku ve sap kısmı koterize edilir.

Çok daha büyük polipler ise endoskopik mukozal rezeksiyonla çıkartılır. Bu işlemin komplikasyonları daha fazladır. Bunun için önce polipi alttaki dokudan ayırmak için alt kısma sıvı enjekte edilir. Bu sıvı genellikle tuzlu su içerir. Daha sonra polip parça parça kesilerek çıkartılır. Bir diğer teknik ise endoskopik submukozal diseksiyon olup bu yöntemde sıvı enjekte edildikten sonra polip tek parça olarak çıkarılır.

Çok daha büyük polipleri endoskopik olarak çıkarmak mümkün olmayabilir. Cerrahi uygulanır.