Tendon yaralanmalarının vakaların çoğu dirsek, diz, ayak bileği ve omuz gibi eklemlerin çevresinde olur. Tendon yaralanması bir anda ortaya çıkabildiği gibi tendon yapısında ortaya çıkan küçük yırtıkların sonucu zaman içinde artarak görülebilir. Tendonların neden olduğu işlev kaybının sebepleri farklı olarak isimlendirilse de genel olarak “tendinopati” terimi, hem mikro yırtıkları hem de inflamasyonu içeren kapsayıcı bir isimlendirme olarak sıklıkla kullanılmaktadır. Bununla birlikte, uzun yıllar boyunca birçok tendon sorununa “tendinit” adı verilmiş, tendon yaralanmaları genel olarak bu isimle anılmıştır.

Cerrahi olarak tendon uçları karşı karşıya getirilmez ise iyileşme sağlanamaz. Tendon kesileri tamir edilmesi gecikir ise tendonun bağlı olduğu kasın çekmesine bağlı tendonun boyu kısalır ve tendonların karşı karşıya getirilmesi mümkün olmayabilir. Parmaklarda tendonların içinden geçtiği pulley denilen tünellerin korunması tendonların iyileşme sonrası işlevlerini yerine getirebilmesi için çok önemlidir. Tendona çok yakın olan damar sinir yapılarının mutlaka ameliyat sırasında mikro cerrahi yöntemler ile tamir edilmesi gerekir. Yapılan cerrahi müdahele sonrası dikilen yapılarınn korunması amacı ile 3-4 hafta atelleme yapılır. Alçı çıkarıldıktan sonra hareketlerin hemen sağlanması mümkün olmaz. Tendon iyileşmesi sırasında etraf dokulara yapışıklıklar meydana gelir. Alçılı halde iken erken fizik tedavi başlanabilir veya alçı sonrası fizik tedavi verilmelidir. Fleksör tendon yaralanmaları sonrası genellikle profesyonel fizik tedavi yardımı almak gereklidir. Eğer fizik tedaviye rağmen hareketlerin sağlanması yetersiz kalır ise tendonun etrafındaki yapışıklılar açılarak tekrar hemen fizik tedaviye başlanmalıdır. Erken dönemde fizik tedaviye başlanılması önemlidir. Eğer zamanında fizik tedaviye başlanılmaz ise hareketlerin sonradan kazanılması güçtür.